ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΑΠΟ ΖΕΡΒΟΣ ΓΙΩΡΓΗΣ

Θα τη γλεντιζο τη ζωη
θα τυρρανω το σωμα
θα πινω και θα τραγουδω
'σαμε να μπω στο χωμα

Γλεντηζετε τη τη ζωη
γιατι τα παντα σβηνουν
κανεις δε περνει τιποτα...
ολα εδω θα μεινουν

Θα τη γλεντιζω τη ζωη
δε θα τη χαραμισω
δε προκειται αμαλαγη
χαρε να στην αφησω

Δεν ειμαι ο μονος που πονω
εχουνε κι αλλοι πονο
μα η διαφορα 'ναι πως εγω
δε γιαίνω με το χρονο

Οποιος κι αν εχει βασανα
φερτε τον ν'αντικρυσει
τον πονο που'χω μεσα μου
να μη ξαναδακρυσει

Αν ψαχνετε σ'ολη τη γη
το πιο δυστυχισμένο
τη πρωτη σταση κανετε
στη γειτονια που μενω

Κλαιω και γω μα δακρυα
στα μαθια δε ποριζουν
γιατι μου ειπαν καποτε...
"οι αντρες δεν δακρυζουν"

Κλαιω και γω μα δε μπορει
κανεις να δει το δακρυ
για δεν εφανηκε ποτε
στον αμαθιω την ακρη

Δε θελω ανταλλαγματα
εγω θα στη χαρισω
κι ας ξερω πως δε γινεται
χωρις καρδια να ζησω

Με μια καρδια γεννιομαστε
κι'αυτη ζωη μας δινει
μα 'γω νεκρος αισθανομαι...
την εκλεψες και κεινη

Με μια καρδια γεννιομαστε
μα εκεινη εχει δυο
απο τη μερα που ειπαμε
του χωρισμου το αντιο

Το γυρισμο σου μια ζωη
μπορω να περιμενω
για ν'αναστησω τ'ονειρο
που'χω στη γη θαμμενο

Ποτε μου δε σε ξεχασα
παντα θα σου θυμουμαι
κι ας μη σε ξαναδω ποτε
κι ας μη τα ξαναπουμε

Μες στο μυαλο μου τριγυρνας
εσυ δεν εισαι σκεψη
εισαι μεγαλος εθισμος
που θα με καταστρεψει

Μοιρα δε σε φοβουμαι μπλιο
τη μαχη μου θα δωσω
κι οσο κι αν θες τα μαθια μου
δεν θα τα χαμηλοσω

Ξερο δεντρο γι'αυτην εγω
κι'αυτη για μενα βιολα
εγω για για 'κεινη τιποτα
μ'αυτη για μενα ολα