ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΑΠΟ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Να 'μουν γερακι στα στα Σφακια
κι αετος στον Ψηλορειτη
για να θωρω απο ψηλα
την ομορφια σου Κρητη

Σαν το φονια που δε δειλα
την ωρα που σκοτωνει
μου 'πε κι αυτη χωριζουμε
και δε το μετανιωνει

Οντε θα παψει η καρδια
τον ερωτα σου να'χει
θα παψει και το αυριο
για μενα να υπαρχει

Ηντα του λες και δε γροικα
για τσ'αλληνης τα καλλη
αφου το ξερεις στην καρδια
αυτος δε βανει αλλη

Εικοσι χρονια προσπαθω
να μαθω τσι γυναικες
θαρω δεν εχουν διαφορα
απ΄τσι παλιοντενεκες

Οντω φορεις ποκαμισο
το μαυρο αντρειωμενο
ο κοσμος ολος σεβεται
το πενθος το παντερμο

Καινουργια αγαπη και παλια
σε βανουνε στη μεση
γιατι φορας πουκαμισο
που και στις δυο αρεσει

Οποιος πουκαμισο φορει
που'χει τση νυχτας χρωμα
δε τονε νοιαζει ο θανατος
κι ανε βρεθει στο χωμα.

Το Γεργιανο το περασμα
που τοσο το θαυμαζω
εβαλα αρχη και σκαλιστο
το ταφο μου ετοιμαζω

Οσες αγαπες εκανα
να'θελα τσ'εχω λιρες
θ'αγοραζα την Γεργερη
Καπαριανα και Μοιρες

Μρε Μπους εσυ εισαι τρεζος
και ηντα θα πας να καμεις
τον πολεμο με το Ιρακ
θελεις να -ε- ντακαρεις;

Ενα πιστολι απο τη μια
γυναικα απο την αλλη
το ενα μιλει κιαμια φορα
ωχ, μα μη ντακαρει η αλλη

Ντακαρει γυναικα να μιλει
γλωσσα δε βανει μεσα
κατσουνα πρεπει να βαστας
να της τη θεσεις ντρετα

Ενα πιστολι συντροφια
κι ενα κουμπουτερακι
ειναι τα απαραιτητα
για καθε λογης αντρακι

Δυο πραματα μες τη ζωη
μου δινουν περηφανια
το οτι ειμαι Γεργιανος
και δυο μετρα αντρας

Ηθελα και να κατεχα
οι Κρητικοι φανταροι
γιαντα δε πανε Πεζικο
μα τσ' Ειδικες Δυναμεις