ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΣΟΥΝΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Θεέ μου αν ο παράδεισος
δε βάνει άλλους ανθρώπους
στείλε στην Κρήτη μερικούς
που 'χει τους ίδιους τόπους

Βοριάς πήρε τα ρούχα μου
κι ο νότος τ' άρματά μου
και η καλή παρέα σας
μου πήρε την καρδιά μου.

Τα μάτια μου νυστάξανε
θέλουν να κοιμηθούνε
μα εγώ για την παρέα σας
τα κάνω κι αγρυπνούνε

Μουρνιές είναι το όνομα
μανα του Βενιζέλο
που εβγαλε την Ελλάδα μας
απ΄τση σκλαβιάς το πέπλο.

Απ΄τα Χανιά πηγαίνοντας
στω Kεραμιώ τα μέρη
περνάς και απο το χωριό
του μεγα του Λευτέρη

Πριχού να μπώ στη θάλλασα
πρώτα πατώ στην αμμο
πρώτα διαλέγω τη φιλιά
κι ύστερα τηνε κάνω

Χιόνι το χιόνι περπατώ
και φαίνοντ' οι πατές μου
τέτοια πιτήδεια συντροφιά
δέν εχω δεί ποτές μου.

Για ειδές πιτηδεια συντροφιά
την έχω καμωμένη
κι απ'ολες της καλές σειρές
είναι ξεδιαλεμένη.

Στο πρώτο φύλλο τση καρδιάς
εγραψα τ'όνομα σας
κι αμα θ'ανοίξω δεύτερο
θα δώ τη ζωγραφιά σας.

Τη συντροφιά σας χαίρομαι
τη συναναστροφή σας
αχι και να 'ταν μπορετό
να μαι πάντα μαζί σας

Παντα μ'αρεσει να γλεντώ
μ'έτσα λοής αθρώπους
που πίνουν το καλό κρασί
κι έχουν ωραίους τρόπους

Παρέα μερακλίδικη
που οποιος μονομεριάσει
βαρέλια να'χει το κρασί
ολο θα το ξοδιάσει

Πολλές φορές ο λογισμός
βρίχνεται περασάρης
μεσ'της καρδιάς σου την αυλή
και μήν τον αποπάρεις