ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΑΠΟ ΑΛΑΤΖΑΣ ΜΑΝΟΣ

Καλυτερα'χω να χαθω
'φου δε με θελεις αλλο
παρα να βλεπω να κοιτας
τον ενα και τον αλλο

Καλια'χω να'μαι μονος μου
τη σκεψη μου να οριζεις
παρα να σε'χω πλαι μου
και γι'αλλονε να σβηνεις

Η σκεψη σου μου φαινεται
πως το μυαλο θα λιωσει
και τη μικρη μου την καρδια
8α την εξεστελιωσει

Γινεται η πικρα μου γλυκια
στη σκεψη σου το βραδυ
και βγαινει στεναγμος βαρυς
που δε σε'χω ομαδι

Κηφινας γινομαι εγω
κι εσυ μοιαζεις με μελι
και τα'χω με τη μοιρα μου
που χωριστα μας θελει.

Βρισκομαι στο μεταιχμιο
και σκεφτομαι αν πεσω
στσ'αγαπης σου την αγκαλια
να βγω αν θα μπορεσω.

Ψεγαδι καθομαι να βρω
αγαπη μου για σενα
στσ'αγαπη μας τελος να μπει
μα δε βρισκω κανενα.

Στη σκεψη σου πισωπατω
γιατι δεν την αντεχω
κι αν παθω κατι, πως μετα
απ'τη σκεψη σου θα'πεχω;

Γιαντα μ'αφηνεις ερωτα
ανερωτο για χρονια
και γεμισες μου την καρδια
με παγο και με χιονια;