Μαντινάδα: Στη πάνω πάντα του δεντρού...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Στη πάνω πάντα του δεντρού...

Στη ‌πάνω ‌πάντα ‌του ‌δεντρού
ένας ‎καρπός ‎'πομένει
όσα ‏μας ‏φέρνει ‏η ‏στιγμή
ο χρόνος δεν τα φέρνει

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Διαμαντής Στέλιος

Μαντινάδα: Ο εγωισμος ειναι κακος...

Ο ‌εγωισμος ‌ειναι ‌κακος
και ‎φερνει ‎δυστυχια
και ‏σε ‏μια ‏σχεση ‏σιγουρα
δεν φερνει ευτυχια.

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Κυβερνητακης Νικος

Μαντινάδα: Το γελιο φερνει τη χαρα...

Το ‌γελιο ‌φερνει ‌τη ‌χαρα
κι ‎ο ‎πονος ‎φερνει ‎δακρυ
ο ‏χωρισμος ‏σου ‏μ' ‏εσπρωξε
σ' ενος γκρεμου την ακρη

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Λάγιος Γιώργος

Μαντινάδα: Θελω ο βοριας να με χτυπα...

Θελω ‌ο ‌βοριας ‌να ‌με ‌χτυπα
κι ‎ο ‎νοτος ‎να ‎με ‎δερνει
κι ‏ενας ‏καινουριος ‏ανεμος
κοντα μου να σε φερνει

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Βογιατζή Ιουλία

Μαντινάδα: Δεν τση ζηλεύγω τση κορφής...

Δεν ‌τση ‌ζηλεύγω ‌τση ‌κορφής
κι ‎ας ‎βρίσκομαι ‎στον ‎πάτο,
άμα ‏σκεφτώ ‏πως ‏η ‏ζωή,
φέρνει τα πάνω-κάτω

Μαντινάδες για τη Ζωή Από τον/την: Καλομοίρης Λευτέρης

Μαντινάδα: Δεν τη ζηλεύω την κορφή...

Δεν ‌τη ‌ζηλεύω ‌την ‌κορφή
κι ‎ας ‎βρίσκομαι ‎στον ‎πάτο
γιατί ‏η ‏πουτάνα ‏η ‏ζωή
φέρνει τα πάνω κάτω

Μαντινάδες για τη Ζωή Από τον/την: Λαμπράκης Μάκης

Μαντινάδα: Το μαύρο το πουκάμισο...

Το ‌μαύρο ‌το ‌πουκάμισο
'πο ‎πάνω ‎μου ‎δε ‎βγαίνει
κάθε ‏φορά ‏που ‏με ‏θωρρεί
στην τρέλλα να την φέρνει

Μαντινάδες για τα Μαύρα Ρούχα Από τον/την: Γαγάνη - Καπελώνης

Μαντινάδα: Η σκέψη πάντα όπου σταθώ...

Η ‌σκέψη ‌πάντα ‌όπου ‌σταθώ
μου ‎φέρνει ‎τη ‎σκιά ‎σου
και ‏ζω ‏μ' ‏αυτή ‏σαν ‏δε ‏μπορώ
αλλιώς να 'ρθω κοντά σου

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Σπανάκης Μανόλης

Μαντινάδα: Γιάντα το φύλλο του δεντρού...

Γιάντα ‌το ‌φύλλο ‌του ‌δεντρού
θα ‎πέσει ‎με ‎το ‎χρόνο
και ‏δε ‏πομένει ‏στα ‏κλαδιά
μη νιώσει κι'αυτό πόνο.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Καρανδινακη Ε Ευγενία

Μαντινάδα: Ο χρόνος δυσανασχετεί...

Ο ‌χρόνος ‌δυσανασχετεί
γιατί ‎περνά ‎μπροστά ‎σου
και ‏βλέπει ‏πως ‏ανέπαφη
πομένει η ομορφιά σου..

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος

Μαντινάδα: Σαν ζωγραφιά μικρού παιδιού...

Σαν ‌ζωγραφιά ‌μικρού ‌παιδιού
που ‎ξεθωριάζει ‎ο ‎χρόνος
χάθηκε ‏το ‏χαμόγελο
κι εδα πομένει ο πόνος

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Στέλλα Λιναρδάκη

Μαντινάδα: Ενα απο τ'άστρα του ουρανου...

Ενα ‌απο ‌τ'άστρα ‌του ‌ουρανου
μου ‎φερνει ‎τη ‎μορφη ‎σου
και ‏καθομαι ‏και ‏το ‏θωρρω
με την αναμνηση σου

Μαντινάδες για Αστέρια Από τον/την: Ζαχαριουδακη Ιωαννα

Μαντινάδα: Μην κατακρίνεις τον θεό...

Μην ‌κατακρίνεις ‌τον ‌θεό
που ‎βάσανα ‎σου ‎φέρνει
σε ‏δοκιμάζει ‏καθαργα
και το πρωί στα παίρνει

Παραπονιάρικες Μαντινάδες Από τον/την: Δασκαλακης Βαγγελης

Μαντινάδα: Πως ν'αναλέξω τσι καημούς...

Πως ‌ν'αναλέξω ‌τσι ‌καημούς
απού ‎'ναι ‎μπερδεμένοι
και ‏να'χω ‏και ‏τη ‏μοίρα ‏μου
αδιάκοπα να φέρνει

Μαντινάδες για τη Μοίρα

Μαντινάδα: Δες πως τα φερνει η ζωη...

Δες ‌πως ‌τα ‌φερνει ‌η ‌ζωη
εμεις ‎να ‎γνωριστουμε
να ‏'μαστε ‏τοσο ‏μακρια
κι ομως να αγαπηθουμε

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Αρναουτη Μαρια

Μαντινάδα: Η σκέψη μου σε ακολουθει...

Η ‌σκέψη ‌μου ‌σε ‌ακολουθει
και ‎φέρνει ‎τη ‎μορφή ‎σου,
μήπως ‏και ‏παρηγορηθώ
πως βρίσκομαι μαζί σου

Μαντινάδες Μοναξιάς Από τον/την: Μαόφη Ελένη Σελένα

Μαντινάδα: Κι άγγελο ακόμη αν -ε-δω...

Κι ‌άγγελο ‌ακόμη ‌αν ‌-ε-δω
δε ‎φέρνει ‎στη ‎μορφή ‎σου,
χαρώ ‏τα ‏τα ‏ματάκια ‏σου
και τη γλυκιά φωνή σου.

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Ματάκος Δημήτρης

Μαντινάδα: Οταν της κάνει έρωτα...

Οταν ‌της ‌κάνει ‌έρωτα
μες ‎το ‎μυαλό ‎με ‎φέρνει
μα ‏δεν ‏υπάρχει ‏σύγκριση
και το καταλαβαίνει

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Χατζοπούλου-Παπαδάκη Μαρίνα

Μαντινάδα: Κάθε που βλέπω την αυγή...

Κάθε ‌που ‌βλέπω ‌την ‌αυγή
τη ‎χρυσοκεντημένη
το ‏αγγελικό ‏σου ‏πρόσωπο
στο λογισμό μου φέρνει

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Λιπίτκας Νικόλαος

Μαντινάδα: Κι οι τοίχοι που 'ναι άψυχοι...

Κι ‌οι ‌τοίχοι ‌που ‌'ναι ‌άψυχοι
παράπονο ‎τσι ‎δέρνει
όταν ‏η ‏φαντασία ‏μου
στο σπίτι μας σε φέρνει

Παραπονιάρικες Μαντινάδες

Μαντινάδα: Η ζήλια φέρνει χωρισμό...

Η ‌ζήλια ‌φέρνει ‌χωρισμό
και ‎ο ‎χωρισμός ‎πληγώνει,
μην ‏μου ‏ζηλεύεις ‏ανε ‏θες
να μην ‘πομείνεις μόνη.

Μαντινάδες Χωρισμού

Σελίδα:

Μαντινάδα: Στη πάνω πάντα του δεντρού...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Στη πάνω πάντα του δεντρού...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 62

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Στη πάνω πάντα του δεντρού...

Στη ‌πάνω ‌πάντα ‌του ‌δεντρού ένας ‎καρπός ‎'πομένει όσα ‏μας ‏φέρνει ‏η ‏στιγμή ο χρόνος δεν τα φέρνει

Μαντινάδα: Ο εγωισμος ειναι κακος...

Ο ‌εγωισμος ‌ειναι ‌κακος και ‎φερνει ‎δυστυχια και ‏σε ‏μια ‏σχεση ‏σιγουρα δεν φερνει ευτυχια.

Μαντινάδα: Το γελιο φερνει τη χαρα...

Το ‌γελιο ‌φερνει ‌τη ‌χαρα κι ‎ο ‎πονος ‎φερνει ‎δακρυ ο ‏χωρισμος ‏σου ‏μ' ‏εσπρωξε σ' ενος γκρεμου την ακρη

Μαντινάδα: Θελω ο βοριας να με χτυπα...

Θελω ‌ο ‌βοριας ‌να ‌με ‌χτυπα κι ‎ο ‎νοτος ‎να ‎με ‎δερνει κι ‏ενας ‏καινουριος ‏ανεμος κοντα μου να σε φερνει

Μαντινάδα: Δεν τση ζηλεύγω τση κορφής...

Δεν ‌τση ‌ζηλεύγω ‌τση ‌κορφής κι ‎ας ‎βρίσκομαι ‎στον ‎πάτο, άμα ‏σκεφτώ ‏πως ‏η ‏ζωή, φέρνει τα πάνω-κάτω

Μαντινάδα: Δεν τη ζηλεύω την κορφή...

Δεν ‌τη ‌ζηλεύω ‌την ‌κορφή κι ‎ας ‎βρίσκομαι ‎στον ‎πάτο γιατί ‏η ‏πουτάνα ‏η ‏ζωή φέρνει τα πάνω κάτω

Μαντινάδα: Το μαύρο το πουκάμισο...

Το ‌μαύρο ‌το ‌πουκάμισο 'πο ‎πάνω ‎μου ‎δε ‎βγαίνει κάθε ‏φορά ‏που ‏με ‏θωρρεί στην τρέλλα να την φέρνει

Μαντινάδα: Η σκέψη πάντα όπου σταθώ...

Η ‌σκέψη ‌πάντα ‌όπου ‌σταθώ μου ‎φέρνει ‎τη ‎σκιά ‎σου και ‏ζω ‏μ' ‏αυτή ‏σαν ‏δε ‏μπορώ αλλιώς να 'ρθω κοντά σου

Μαντινάδα: Γιάντα το φύλλο του δεντρού...

Γιάντα ‌το ‌φύλλο ‌του ‌δεντρού θα ‎πέσει ‎με ‎το ‎χρόνο και ‏δε ‏πομένει ‏στα ‏κλαδιά μη νιώσει κι'αυτό πόνο.

Μαντινάδα: Ο χρόνος δυσανασχετεί...

Ο ‌χρόνος ‌δυσανασχετεί γιατί ‎περνά ‎μπροστά ‎σου και ‏βλέπει ‏πως ‏ανέπαφη πομένει η ομορφιά σου..

Μαντινάδα: Σαν ζωγραφιά μικρού παιδιού...

Σαν ‌ζωγραφιά ‌μικρού ‌παιδιού που ‎ξεθωριάζει ‎ο ‎χρόνος χάθηκε ‏το ‏χαμόγελο κι εδα πομένει ο πόνος

Μαντινάδα: Ενα απο τ'άστρα του ουρανου...

Ενα ‌απο ‌τ'άστρα ‌του ‌ουρανου μου ‎φερνει ‎τη ‎μορφη ‎σου και ‏καθομαι ‏και ‏το ‏θωρρω με την αναμνηση σου

Μαντινάδα: Μην κατακρίνεις τον θεό...

Μην ‌κατακρίνεις ‌τον ‌θεό που ‎βάσανα ‎σου ‎φέρνει σε ‏δοκιμάζει ‏καθαργα και το πρωί στα παίρνει

Μαντινάδα: Πως ν'αναλέξω τσι καημούς...

Πως ‌ν'αναλέξω ‌τσι ‌καημούς απού ‎'ναι ‎μπερδεμένοι και ‏να'χω ‏και ‏τη ‏μοίρα ‏μου αδιάκοπα να φέρνει

Μαντινάδα: Δες πως τα φερνει η ζωη...

Δες ‌πως ‌τα ‌φερνει ‌η ‌ζωη εμεις ‎να ‎γνωριστουμε να ‏'μαστε ‏τοσο ‏μακρια κι ομως να αγαπηθουμε

Μαντινάδα: Η σκέψη μου σε ακολουθει...

Η ‌σκέψη ‌μου ‌σε ‌ακολουθει και ‎φέρνει ‎τη ‎μορφή ‎σου, μήπως ‏και ‏παρηγορηθώ πως βρίσκομαι μαζί σου

Μαντινάδα: Κι άγγελο ακόμη αν -ε-δω...

Κι ‌άγγελο ‌ακόμη ‌αν ‌-ε-δω δε ‎φέρνει ‎στη ‎μορφή ‎σου, χαρώ ‏τα ‏τα ‏ματάκια ‏σου και τη γλυκιά φωνή σου.

Μαντινάδα: Οταν της κάνει έρωτα...

Οταν ‌της ‌κάνει ‌έρωτα μες ‎το ‎μυαλό ‎με ‎φέρνει μα ‏δεν ‏υπάρχει ‏σύγκριση και το καταλαβαίνει

Μαντινάδα: Κάθε που βλέπω την αυγή...

Κάθε ‌που ‌βλέπω ‌την ‌αυγή τη ‎χρυσοκεντημένη το ‏αγγελικό ‏σου ‏πρόσωπο στο λογισμό μου φέρνει

Μαντινάδα: Κι οι τοίχοι που 'ναι άψυχοι...

Κι ‌οι ‌τοίχοι ‌που ‌'ναι ‌άψυχοι παράπονο ‎τσι ‎δέρνει όταν ‏η ‏φαντασία ‏μου στο σπίτι μας σε φέρνει

Μαντινάδα: Η ζήλια φέρνει χωρισμό...

Η ‌ζήλια ‌φέρνει ‌χωρισμό και ‎ο ‎χωρισμός ‎πληγώνει, μην ‏μου ‏ζηλεύεις ‏ανε ‏θες να μην ‘πομείνεις μόνη.

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Στη πάνω πάντα του δεντρού...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 62

Στη ‌πάνω ‌πάντα ‌του ‌δεντρού
ένας ‎καρπός ‎'πομένει
όσα ‏μας ‏φέρνει ‏η ‏στιγμή
ο χρόνος δεν τα φέρνει

Ο ‌εγωισμος ‌ειναι ‌κακος
και ‎φερνει ‎δυστυχια
και ‏σε ‏μια ‏σχεση ‏σιγουρα
δεν φερνει ευτυχια.

Το ‌γελιο ‌φερνει ‌τη ‌χαρα
κι ‎ο ‎πονος ‎φερνει ‎δακρυ
ο ‏χωρισμος ‏σου ‏μ' ‏εσπρωξε
σ' ενος γκρεμου την ακρη

Θελω ‌ο ‌βοριας ‌να ‌με ‌χτυπα
κι ‎ο ‎νοτος ‎να ‎με ‎δερνει
κι ‏ενας ‏καινουριος ‏ανεμος
κοντα μου να σε φερνει

Δεν ‌τση ‌ζηλεύγω ‌τση ‌κορφής
κι ‎ας ‎βρίσκομαι ‎στον ‎πάτο,
άμα ‏σκεφτώ ‏πως ‏η ‏ζωή,
φέρνει τα πάνω-κάτω

Δεν ‌τη ‌ζηλεύω ‌την ‌κορφή
κι ‎ας ‎βρίσκομαι ‎στον ‎πάτο
γιατί ‏η ‏πουτάνα ‏η ‏ζωή
φέρνει τα πάνω κάτω

Το ‌μαύρο ‌το ‌πουκάμισο
'πο ‎πάνω ‎μου ‎δε ‎βγαίνει
κάθε ‏φορά ‏που ‏με ‏θωρρεί
στην τρέλλα να την φέρνει

Η ‌σκέψη ‌πάντα ‌όπου ‌σταθώ
μου ‎φέρνει ‎τη ‎σκιά ‎σου
και ‏ζω ‏μ' ‏αυτή ‏σαν ‏δε ‏μπορώ
αλλιώς να 'ρθω κοντά σου

Γιάντα ‌το ‌φύλλο ‌του ‌δεντρού
θα ‎πέσει ‎με ‎το ‎χρόνο
και ‏δε ‏πομένει ‏στα ‏κλαδιά
μη νιώσει κι'αυτό πόνο.

Ο ‌χρόνος ‌δυσανασχετεί
γιατί ‎περνά ‎μπροστά ‎σου
και ‏βλέπει ‏πως ‏ανέπαφη
πομένει η ομορφιά σου..

Σαν ‌ζωγραφιά ‌μικρού ‌παιδιού
που ‎ξεθωριάζει ‎ο ‎χρόνος
χάθηκε ‏το ‏χαμόγελο
κι εδα πομένει ο πόνος

Ενα ‌απο ‌τ'άστρα ‌του ‌ουρανου
μου ‎φερνει ‎τη ‎μορφη ‎σου
και ‏καθομαι ‏και ‏το ‏θωρρω
με την αναμνηση σου

Μην ‌κατακρίνεις ‌τον ‌θεό
που ‎βάσανα ‎σου ‎φέρνει
σε ‏δοκιμάζει ‏καθαργα
και το πρωί στα παίρνει

Πως ‌ν'αναλέξω ‌τσι ‌καημούς
απού ‎'ναι ‎μπερδεμένοι
και ‏να'χω ‏και ‏τη ‏μοίρα ‏μου
αδιάκοπα να φέρνει

Δες ‌πως ‌τα ‌φερνει ‌η ‌ζωη
εμεις ‎να ‎γνωριστουμε
να ‏'μαστε ‏τοσο ‏μακρια
κι ομως να αγαπηθουμε

Η ‌σκέψη ‌μου ‌σε ‌ακολουθει
και ‎φέρνει ‎τη ‎μορφή ‎σου,
μήπως ‏και ‏παρηγορηθώ
πως βρίσκομαι μαζί σου

Κι ‌άγγελο ‌ακόμη ‌αν ‌-ε-δω
δε ‎φέρνει ‎στη ‎μορφή ‎σου,
χαρώ ‏τα ‏τα ‏ματάκια ‏σου
και τη γλυκιά φωνή σου.

Οταν ‌της ‌κάνει ‌έρωτα
μες ‎το ‎μυαλό ‎με ‎φέρνει
μα ‏δεν ‏υπάρχει ‏σύγκριση
και το καταλαβαίνει

Κάθε ‌που ‌βλέπω ‌την ‌αυγή
τη ‎χρυσοκεντημένη
το ‏αγγελικό ‏σου ‏πρόσωπο
στο λογισμό μου φέρνει

Κι ‌οι ‌τοίχοι ‌που ‌'ναι ‌άψυχοι
παράπονο ‎τσι ‎δέρνει
όταν ‏η ‏φαντασία ‏μου
στο σπίτι μας σε φέρνει

Η ‌ζήλια ‌φέρνει ‌χωρισμό
και ‎ο ‎χωρισμός ‎πληγώνει,
μην ‏μου ‏ζηλεύεις ‏ανε ‏θες
να μην ‘πομείνεις μόνη.